Rwanda

Geschreven op 16 november 2007 maar nu pas op onze blogspot!

Hallo allemaal!
Ik had hier bijna mijn hele vertelling af en heb het hele verhaal gewist.Sta mij toe even te vloeken: GODVERDOMME !!!Gelukkig vertsaan ze hier al die godslastering niet. Ale hup, hier ga ik nog eens, ronde 2 Rwanda.We zijn naar Rwanda geweest voor een seminari van broederlijk delen en ook om een beetje te toeristen natuurlijk.Het seminari ging door in Kibuye aan het Kivumeer. PRACHTIGHet seminari was zeer boeiend en ik heb er het een en ander geleerd dat ik hier goed zal kunnen gebruiken. Alle BD vrijwilligers, cooperanten en steunpunten waren aanwezig en de partners uit Burundi, Rwanda en Uganda. Er was eigenlijk maar 1 minpint, alles was in het Frans. Mijn Frans is echt miserabel; Maar ik dacht dat ik wel de grote lijnen zou kunnen volgen. Eerste opdracht, praat 10 min met je buur en stel hem dan voor. Ja patat, het begon al goed. Ik ben dus 10 min bezig geweest met hem proberen te begrijpen, 3 zinnen over hem in mijn hoofd te prenten en ondertussen heb ik wel 5 keer zijn naam moeten vragen want die vergat ik de hele tijd. Toen het onze beurt was, hilariteit alom natuurlijk; Die mens kon niets van mij zeggen behalve dat ik geen Frans kon, en ik zat daar op mijn stoelke schoon te lachen en die 3 zinnen aan het opzeggen. Toen het mijn beurt was heb ik mijn versje opgezegd als een 6-jarige dat doet. Wat een grap alweer. Maar bon, ondertussen wist iedereen hoe de vork aan de steel zat en hebben ze mij goed geholpen. Tegen dat het woensdagavond was, ging het al iets vlotter, maar ik was toch blij dat het de donderdag en vrijdag in het nederlands was. Dan gingen de partners naar huis en was het enkel met de Belgen.Ook dat was zeer fijn, veel uitgewisseld en veel gelachen natuurlijk.Zaterdag zijn we met z'n allen (of toch bijna) naar Kigali geweest. Tijd om te touristen. Eerst de stad wat verkent en dan nog eens allemaal samen gaan eten, voor de laatste keer.De volgende dag hebben we het memorial museum rond de genocide bezocht. Zeer interessant. Ik had al veel over de genocide gehoord van de vrijwilligers uit Rwanda. Zij horen heel veel getuigenissen en voelen hoe sterk het nog leeft onder de bevolking. In het museum wordt het vooral vanuit een politieke hoek gezien, waardoor de Belgen er niet goed uitkomen natuurlijk.Op dinsdag zijn we een school gaan bezoeken in een afgelegen dorp. Tijdens de genocide zijn daar 50.000 mensen vermoord. Het hele dorp was in de school gevlucht en zijn daar allemaal afgeslacht. De lijken liggen er ingelijmd, het is net een soort kalk, ze zijn helemaal wit. Ik heb er niet bepaald gaan overhangen, maar van sommige kon je echt zien waar de machetten gehakt hadden. De gids was iemand uit het dorp en kon bijgevolg geen Frans of Engels. Jammer dat hij niet veel kon vertellen, maar de beelden zeggen genoeg. In Rwanda zie en voel je nog de gevolgen van de genocide. Alles is er super gedisiplineerd, tot op het absurde toe. vb: In Butare (2de grootste stad)mogen geen fietsen meer rijden, er gebeuren daar te veel ongelukken mee, met als gevolg dat iedereen daar met de fiets aan de hand loopt.De meeste mensen hebben lichaamsdelen te kort, lopen met krukken of hebben een kunstbeen (zo eentje als forest Gump) Gisteren was het -zoals jullie als goede Belgen wel weten- feest van de dinasty. We waren uitgenodigd op de residentie van de Belgische ambassadeur. Zeer chique feest in zijn immense tuin. Daarna nog een stapje gezet met enkele Belgen. We hebben er weer een heleboel leren kennen nu.Straks ga ik nog de was doen van de voorbije week, 't is de moeite!!Maandag vertrekken we naar Hoima en Fort Portal. Maar we zullen ondertussen wel verslag kunnen uitbrengen. Dikke kussen Ine-x-_________________________________________________________________