Gisteren lazen we in de 'new vision' (Oegandese krant) dat er een intervieuw was geweest, tijdens een TV-debat over Aids, met een aartsbisschop van Mozambique. De man beweerde dat hij op de hoogte is van het feit dat er twee Europese landen zijn die systematisch alle condooms met HIV besmetten. Als we niet opletten, zo zei hij, is Africa over enkele jaren volledig uitgeroeid omwille van Aids, verspreid door die besmette condooms. Logische besluittrekking: we kunnen condooms niet vertrouwen en moeten kiezen voor algehele onthouding! Toen hem gevraagd werd over welke Europese landen het ging, weigerde hij te antwoorden.
Ieder z'n mening natuurlijk over seksualiteit maar de bevolking voorliegen... dat gaat toch te ver!
zaterdag 29 september 2007
leerkracht gezocht !!!
Er zijn hier 2 soorten scholen, privescholen en staatsonderwijs. De privescholen zijn voor veel mensen te duur. Dit zijn wel goeie scholen, goed materiaal en gemotiveerde leerkrachten. Het staatsonderwijs daarintegen is goedkoop, maar de leerkrachten hebben geen materiaal, zijn niet gemotiveerd en geven nauwelijks les. Dit heeft ook alles te maken met de lonen voor de leerkrachten. Leerkrachten kregen vroeger heel veel respect, maar zijn nu een van de minst betaalde beroepen.
Kinderen uit het staatsonderwijs halen nooit het niveau van de andere en kunnen daarom ook niet verder studeren.
Op donderdag voormiddag zagen we heel veel kinderen in de voormiddag terug naar huis lopen. Deze zijn van school gestuurd omdat ze nog geen geld betaald hebben, dus hangen ze maar voor de rest van de week op straat.
Ze moeten ook allemaal een uniform dragen, die ze zelf moeten bekostigen. Ook door deze maatregel vallen heel wat kinderen uit de boot.
Hilde en ik hadden al het plan, wereldverbeteraars als we zijn, om de kinderen uit ons dorp zelf te onderwijzen... Leraars zonder werk, altijd welkom!!!
Kinderen uit het staatsonderwijs halen nooit het niveau van de andere en kunnen daarom ook niet verder studeren.
Op donderdag voormiddag zagen we heel veel kinderen in de voormiddag terug naar huis lopen. Deze zijn van school gestuurd omdat ze nog geen geld betaald hebben, dus hangen ze maar voor de rest van de week op straat.
Ze moeten ook allemaal een uniform dragen, die ze zelf moeten bekostigen. Ook door deze maatregel vallen heel wat kinderen uit de boot.
Hilde en ik hadden al het plan, wereldverbeteraars als we zijn, om de kinderen uit ons dorp zelf te onderwijzen... Leraars zonder werk, altijd welkom!!!
overstromingen in Uganda
Jullie hebben er waarschijnlijk al over gehoord in het nieuws, maar niets is beter dan 2 reporters ter plaatse. De overstromingen zijn vooral in het noorden, wij hebben er nog geen last van (ze vrezen hier dat het opschuift naar het zuiden). De situatie in het noorden is wel schrijnend. De mensen hebben al een week geen brandstof meer, de prijzen schieten de hoogte in en niets kan toegevoerd worden, wegens wateroverlast. Alles ligt daar eigenlijk stil. De regering heeft nog niet alle gebieden tot rampgebied uitgeroepen, wat niet op veel begrip van de bevolking kan rekenen.
We lezen wel in de krant dat de internationale hulp in actie is geschoten en ook de Ugandezen worden opgeroepen om smsen te sturen (en zo geld te geven).
Als jullie de kans hebben iets te doen, aarzel dan niet!
We lezen wel in de krant dat de internationale hulp in actie is geschoten en ook de Ugandezen worden opgeroepen om smsen te sturen (en zo geld te geven).
Als jullie de kans hebben iets te doen, aarzel dan niet!
Wist je dat...
- we dagelijks ofwel geen water hebben voor enkele uren ofwel geen elektriciteit (ze bouwen een extra stuwdam om het elektriciteitstekort te verhelpen maar dat zorgt er tegelijkertijd voor dat duizenden mensen moeten verhuizen en dat er een mooi stuk natuur verloren gaat ; Museveni zet ondanks groot protest door en tegen 2009 zal de nieuwe stuwdam een feit zijn).
- kolenvuurtjes in brand worden gestoken met plastiekzakjes? Dit helpt, volgens Justine, het milieuprobleem op te lossen want er is anders een teveel aan plastiek.
- vuilnis op het einde van de straat op een hoop wordt gegooid. Het is confronterend om ons afval van de voorbije dagen te zien liggen als we 's morgens naar Kampala trekken. Kinderen worden van kleinsaf aan geleerd om nooit of te nimmer in die afvalbergen rond te lopen. 't Is levensgevaarlijk want glas, spuiten, chemisch afval, ... je treft het er allemaal!
- we vaak vissen en kippen aan de bumper van auto's zien hangen? Gisteren zagen we nog een auto waarvan het dak vol samengebonden (levende) kippen hing en een open truck vol koeien (?) die met hun horens vastgesnoerd hingen aan een ijzeren pin die boven hen uitstak.
- we koken op 2 kerosinevuurtjes en in gamellen. Het duurt wel een tijdje vooraleer ons eten klaar is (koken neemt algauw een tweetal uren in beslag) maar 't is erg plezant op die manier.
- we gratis belkrediet krijgen telkens we onze kaart opladen. Dat belkrediet kan je gebruiken van 22u00 tot 8u00 maar vanaf 22u00 sluiten ze de centrale af...
- we waarschijnlijk een Afrikaans huwelijk zullen meemaken?!!! Jimmy (teamlid Xaveri Uganda) heeft plannen om op 5 juni voor de tweede keer in het bootje te stappen.
- we soms met 60 000 Ugandese Shilling over straat lopen? Dat zijn heel veel briefjes maar is slechts een kleine 30 euro waard.
- we begin december op nationaal kamp gaan voor 7 dagen!!!? Da's een bivak voor 6 000 gasten. We hebben de planning moeten uittypen... we beginnen om 5u45 met drill, daarna voorbereidingen voor de eurcharistieviering. Om 8u00 ontbijt en daarna de eigenlijke viering. In de namiddag is er sport of training voorzien en we eindigen die om 18u00 voor een half uurtje rozenkrans. Heeft iemand van jullie een paternoster of twee liggen? Die van ons zijn we vergeten.
- we house-animals (Hilde kon niet op het woord 'pets' komen) hebben? Een muis, 2 giant kakkerlakken, 1 hond, 3 straatkatten, 4 (ondertussen 'platte') muggen (Ine kreeg 2 steken) en 35 000 fruitvliegjes.
- een pint op cafe (halve liter) hier evenveel kost als een brood nl. 1600 shillings (= 80 cent). Een wortel kost 0,05 euro ; een pompoen en een ananas kost 0,35 euro (da's dan weer de kostprijs voor een rol WC-papier). Onze gescheurde broeken (die van Hilde kreeg een stevige scheur na een dolle mini-bus rit) konden we laten herstellen voor 0,40 euro (de naaister vroeg 1000 shillings en Ine, die net als Hilde het omrekenen nog niet onder de knie had, is zwaar beginnen afdingen tot 800 shillings ; achteraf waren we superbeschaamd...).
- het ons niet lukt om foto's door te mailen. We willen jullie nochtans graag onze kast laten zien die we op eigen houtje in elkaar hebben gezet...
- als je terugkeert van je werk en op weg naar je huis de buren groet, ze steeds weer zeggen 'welcome back'!
Dank u wel!
Op 18 augustus hielden we een kaartnamiddag en een fuifje ten voordele van 'Broederlijk Delen' en 'One night for Dakar'. Per project haalden we +680 euro op. Da's veel meer dan we ooit gehoopt hadden! Dank hiervoor aan alle vrienden en familieleden die hun steentje hebben bijgedragen!!! Ook dank u wel aan stad Waregem (schepen Jo Neirinck) voor de nodige subsidies en logistieke ondersteuning (Bieke Deleye). En een dikke merci aan de maatjes die heel laat nog zwaar hebben geholpen om alles opgeruimd te krijgen!
Wie graag nog een duit in het zakje wil doen, kan dit via volgend rekeningnummer:
000-0000092-92 (Broederlijk Delen)
referentie: 9696
dinsdag 25 september 2007
muizen, kakkerlakken en ander liefs
Dag allemaal!
Het mailen loopt niet zo vlotjes ('t duurt echt een 10-tal minuten om de zaken open te krijgen) dus wordt het weer spurten om iets binnen de mailtijd op onze blog te zetten. Hier gaan we!
We zijn hier ondertussen een weekje en tot zover loopt het heel erg goed! We hebben het nationale secretariaat van Xaveri Uganda al gezien (en wat een verwelkoming zeg!!!). We hebben een stoel in een kamer samen met the Young Christian Students. Dat wordt dus een beetje 'pressen' maar het lukt wel. Donderdag dan meeting gehad met het nationale team. Was dat even schrikken zeg!!! Prosy en Jimmy, twee vijftigers en dan Monica en Teddy, jonge dertigers (Charles en Charles konden er niet bij zijn en we zijn al benieuwd hoe oud zij zijn). Dat wordt dus ons team voor de komende maanden. Hopelijk kunnen ze een beetje om met jong geweld uit Belgie. Zondag om 5u30 uit bed om naar de mis te gaan in Makata. Je had ons moeten zien!!! Na een busrit van enkele uren, moesten we nog een stuk doen op nen brommer... Wij in ons Chirorokje dat zeker 40 cm te kort is om er iet of wat zedig uit te zien, kwamen we aangesnord en werden net voor de kerk eraf gegooid, voor het oog van een massa volk. Met schaamrood op de wangen zijn we dan zedig op een kerkbank gaan zitten voor een viering van 3 volle uren, astemblieft! De offergaven waren onder andere kippen en die lagen onder onzen bank te kakelen en rond te hossen. Dit heeft zo'n half uurtje geduurd tot wanneer iemand van de parochie hen de bek en de poten is komen snoeren. Niet te doen!
Nadien was het opstelling van de verschillende Xaverian youths en een heuse dril. Wij moesten een controle van de groepen uitvoeren en roepen 'Charity' waarop zij dan met twee vingers voor hun hart terugroepen 'forever'. Amaai amaai, da's toch allemaal een beetje wennen. Toiletten uitproberen blijft voor ons de uitdaging van de dag! Zondag liep Hilde met een halve inktpot aan haar ... De paters hun WC-vertrekken zijn naast het kippenhok. Het toilet is een gat (voor Hilde: gaatje) in een betonnen vloer. Mikken blijft voor Hilde problematisch. Deze keer voor Ine ook omdat het te donker was. Bij het binnenkomen zagen we dat er krantenknipsels lagen maar lezen lukte dus niet. Wegens geen toiletpapier konden we de knipsels nuttig gebruiken om er onze poep mee af te vegen.
En verder hebben we hier nog 5 minuten en krijgen we dit er bijna niet op. Het ga jullie goed! We vertellen de volgende keer wel meer over onze lieve beestjes!
Het mailen loopt niet zo vlotjes ('t duurt echt een 10-tal minuten om de zaken open te krijgen) dus wordt het weer spurten om iets binnen de mailtijd op onze blog te zetten. Hier gaan we!
We zijn hier ondertussen een weekje en tot zover loopt het heel erg goed! We hebben het nationale secretariaat van Xaveri Uganda al gezien (en wat een verwelkoming zeg!!!). We hebben een stoel in een kamer samen met the Young Christian Students. Dat wordt dus een beetje 'pressen' maar het lukt wel. Donderdag dan meeting gehad met het nationale team. Was dat even schrikken zeg!!! Prosy en Jimmy, twee vijftigers en dan Monica en Teddy, jonge dertigers (Charles en Charles konden er niet bij zijn en we zijn al benieuwd hoe oud zij zijn). Dat wordt dus ons team voor de komende maanden. Hopelijk kunnen ze een beetje om met jong geweld uit Belgie. Zondag om 5u30 uit bed om naar de mis te gaan in Makata. Je had ons moeten zien!!! Na een busrit van enkele uren, moesten we nog een stuk doen op nen brommer... Wij in ons Chirorokje dat zeker 40 cm te kort is om er iet of wat zedig uit te zien, kwamen we aangesnord en werden net voor de kerk eraf gegooid, voor het oog van een massa volk. Met schaamrood op de wangen zijn we dan zedig op een kerkbank gaan zitten voor een viering van 3 volle uren, astemblieft! De offergaven waren onder andere kippen en die lagen onder onzen bank te kakelen en rond te hossen. Dit heeft zo'n half uurtje geduurd tot wanneer iemand van de parochie hen de bek en de poten is komen snoeren. Niet te doen!
Nadien was het opstelling van de verschillende Xaverian youths en een heuse dril. Wij moesten een controle van de groepen uitvoeren en roepen 'Charity' waarop zij dan met twee vingers voor hun hart terugroepen 'forever'. Amaai amaai, da's toch allemaal een beetje wennen. Toiletten uitproberen blijft voor ons de uitdaging van de dag! Zondag liep Hilde met een halve inktpot aan haar ... De paters hun WC-vertrekken zijn naast het kippenhok. Het toilet is een gat (voor Hilde: gaatje) in een betonnen vloer. Mikken blijft voor Hilde problematisch. Deze keer voor Ine ook omdat het te donker was. Bij het binnenkomen zagen we dat er krantenknipsels lagen maar lezen lukte dus niet. Wegens geen toiletpapier konden we de knipsels nuttig gebruiken om er onze poep mee af te vegen.
En verder hebben we hier nog 5 minuten en krijgen we dit er bijna niet op. Het ga jullie goed! We vertellen de volgende keer wel meer over onze lieve beestjes!
Groetjes!
donderdag 20 september 2007
Post?!!!!!
UGANDA CATHOLIC SECRETARIAT
XAVERIAN MOVEMENT
Ine Lams / Hilde Baert
NSAMYA HILL - 572 - HANLON ROAD
P. O. BOX 2886
KAMPALA
UGANDA
Ine: 00 256 773 045196 (of via GSM +256 773 045196)
Hilde: 00 256 773 045188 (of via GSM +256 773 045188)
XAVERIAN MOVEMENT
Ine Lams / Hilde Baert
NSAMYA HILL - 572 - HANLON ROAD
P. O. BOX 2886
KAMPALA
UGANDA
Ine: 00 256 773 045196 (of via GSM +256 773 045196)
Hilde: 00 256 773 045188 (of via GSM +256 773 045188)
Groeten uit Kampala
Hallo hallo!
We zijn zeer goed aangekomen en het loopt zeer ok! Veel kunnen we nu niet laten weten omdat we veel tijd nodig gehad hebben om dit hier te openen en onze mailtijd zit er bijna op. Heel kort enkele weetjes:
- we wonen in een dorp niet ver van Kampala (afstand: Waregem - Gent), genaamd: Bweyogerere
- we hebben een gezellig huisje dat we delen met Ben, de betaalde kracht voor Xaveri Uganda
- we delen een kamer ; benieuwd hoe dat zal aflopen
- we zijn vanaf vandaag bereikbaar op volgende nummers
Ine 00256 773 04 51 96
Hilde 00256 773 04 51 88
- bij ons is het een uur later
- de temperatuur schommelt tussen de 24 en 29 graden
- vanaf 19u is het hier pikkedonker
- volgens Ine zijn de mensen hier zwart omwille van de uitlaatgassen (in Kampala)
- we beseffen nu pas hoeveel we in de spiegel kijken nu we er geen hebben
- gezellig een boekje lezen op het WC zit er niet in ; het is een heuse bilspieroefening geworden (Frans toilet)
- tot op heden zagen we drie muggen, 1 kakkerlak (in de badkamer) en een sprinkhaan
- we eten drie keer per dag banaan (en gisteren ook met pindakaas njam!)
- Hilde heeft voor het eerst sedert 4 jaar Coca Cola moeten drinken
- onze muskietennetten vonden we 's morgens rond ons hoofd gedraaid ; da's ondertussen opgelost
- je kan ons schrijven via het adres van Xaveri Uganda (zie rechts)
- we deden enkele bezoeken en iedereen ontving ons met open armen! fijn!
Hou jullie goed! Wij doen dat ook en we hopen binnenkort iets meer te laten weten!
Liefs, Ine en Hilde x.
We zijn zeer goed aangekomen en het loopt zeer ok! Veel kunnen we nu niet laten weten omdat we veel tijd nodig gehad hebben om dit hier te openen en onze mailtijd zit er bijna op. Heel kort enkele weetjes:
- we wonen in een dorp niet ver van Kampala (afstand: Waregem - Gent), genaamd: Bweyogerere
- we hebben een gezellig huisje dat we delen met Ben, de betaalde kracht voor Xaveri Uganda
- we delen een kamer ; benieuwd hoe dat zal aflopen
- we zijn vanaf vandaag bereikbaar op volgende nummers
Ine 00256 773 04 51 96
Hilde 00256 773 04 51 88
- bij ons is het een uur later
- de temperatuur schommelt tussen de 24 en 29 graden
- vanaf 19u is het hier pikkedonker
- volgens Ine zijn de mensen hier zwart omwille van de uitlaatgassen (in Kampala)
- we beseffen nu pas hoeveel we in de spiegel kijken nu we er geen hebben
- gezellig een boekje lezen op het WC zit er niet in ; het is een heuse bilspieroefening geworden (Frans toilet)
- tot op heden zagen we drie muggen, 1 kakkerlak (in de badkamer) en een sprinkhaan
- we eten drie keer per dag banaan (en gisteren ook met pindakaas njam!)
- Hilde heeft voor het eerst sedert 4 jaar Coca Cola moeten drinken
- onze muskietennetten vonden we 's morgens rond ons hoofd gedraaid ; da's ondertussen opgelost
- je kan ons schrijven via het adres van Xaveri Uganda (zie rechts)
- we deden enkele bezoeken en iedereen ontving ons met open armen! fijn!
Hou jullie goed! Wij doen dat ook en we hopen binnenkort iets meer te laten weten!
Liefs, Ine en Hilde x.
Abonneren op:
Posts (Atom)
