Dag allemaal!
Het mailen loopt niet zo vlotjes ('t duurt echt een 10-tal minuten om de zaken open te krijgen) dus wordt het weer spurten om iets binnen de mailtijd op onze blog te zetten. Hier gaan we!
We zijn hier ondertussen een weekje en tot zover loopt het heel erg goed! We hebben het nationale secretariaat van Xaveri Uganda al gezien (en wat een verwelkoming zeg!!!). We hebben een stoel in een kamer samen met the Young Christian Students. Dat wordt dus een beetje 'pressen' maar het lukt wel. Donderdag dan meeting gehad met het nationale team. Was dat even schrikken zeg!!! Prosy en Jimmy, twee vijftigers en dan Monica en Teddy, jonge dertigers (Charles en Charles konden er niet bij zijn en we zijn al benieuwd hoe oud zij zijn). Dat wordt dus ons team voor de komende maanden. Hopelijk kunnen ze een beetje om met jong geweld uit Belgie. Zondag om 5u30 uit bed om naar de mis te gaan in Makata. Je had ons moeten zien!!! Na een busrit van enkele uren, moesten we nog een stuk doen op nen brommer... Wij in ons Chirorokje dat zeker 40 cm te kort is om er iet of wat zedig uit te zien, kwamen we aangesnord en werden net voor de kerk eraf gegooid, voor het oog van een massa volk. Met schaamrood op de wangen zijn we dan zedig op een kerkbank gaan zitten voor een viering van 3 volle uren, astemblieft! De offergaven waren onder andere kippen en die lagen onder onzen bank te kakelen en rond te hossen. Dit heeft zo'n half uurtje geduurd tot wanneer iemand van de parochie hen de bek en de poten is komen snoeren. Niet te doen!
Nadien was het opstelling van de verschillende Xaverian youths en een heuse dril. Wij moesten een controle van de groepen uitvoeren en roepen 'Charity' waarop zij dan met twee vingers voor hun hart terugroepen 'forever'. Amaai amaai, da's toch allemaal een beetje wennen. Toiletten uitproberen blijft voor ons de uitdaging van de dag! Zondag liep Hilde met een halve inktpot aan haar ... De paters hun WC-vertrekken zijn naast het kippenhok. Het toilet is een gat (voor Hilde: gaatje) in een betonnen vloer. Mikken blijft voor Hilde problematisch. Deze keer voor Ine ook omdat het te donker was. Bij het binnenkomen zagen we dat er krantenknipsels lagen maar lezen lukte dus niet. Wegens geen toiletpapier konden we de knipsels nuttig gebruiken om er onze poep mee af te vegen.
En verder hebben we hier nog 5 minuten en krijgen we dit er bijna niet op. Het ga jullie goed! We vertellen de volgende keer wel meer over onze lieve beestjes!
Het mailen loopt niet zo vlotjes ('t duurt echt een 10-tal minuten om de zaken open te krijgen) dus wordt het weer spurten om iets binnen de mailtijd op onze blog te zetten. Hier gaan we!
We zijn hier ondertussen een weekje en tot zover loopt het heel erg goed! We hebben het nationale secretariaat van Xaveri Uganda al gezien (en wat een verwelkoming zeg!!!). We hebben een stoel in een kamer samen met the Young Christian Students. Dat wordt dus een beetje 'pressen' maar het lukt wel. Donderdag dan meeting gehad met het nationale team. Was dat even schrikken zeg!!! Prosy en Jimmy, twee vijftigers en dan Monica en Teddy, jonge dertigers (Charles en Charles konden er niet bij zijn en we zijn al benieuwd hoe oud zij zijn). Dat wordt dus ons team voor de komende maanden. Hopelijk kunnen ze een beetje om met jong geweld uit Belgie. Zondag om 5u30 uit bed om naar de mis te gaan in Makata. Je had ons moeten zien!!! Na een busrit van enkele uren, moesten we nog een stuk doen op nen brommer... Wij in ons Chirorokje dat zeker 40 cm te kort is om er iet of wat zedig uit te zien, kwamen we aangesnord en werden net voor de kerk eraf gegooid, voor het oog van een massa volk. Met schaamrood op de wangen zijn we dan zedig op een kerkbank gaan zitten voor een viering van 3 volle uren, astemblieft! De offergaven waren onder andere kippen en die lagen onder onzen bank te kakelen en rond te hossen. Dit heeft zo'n half uurtje geduurd tot wanneer iemand van de parochie hen de bek en de poten is komen snoeren. Niet te doen!
Nadien was het opstelling van de verschillende Xaverian youths en een heuse dril. Wij moesten een controle van de groepen uitvoeren en roepen 'Charity' waarop zij dan met twee vingers voor hun hart terugroepen 'forever'. Amaai amaai, da's toch allemaal een beetje wennen. Toiletten uitproberen blijft voor ons de uitdaging van de dag! Zondag liep Hilde met een halve inktpot aan haar ... De paters hun WC-vertrekken zijn naast het kippenhok. Het toilet is een gat (voor Hilde: gaatje) in een betonnen vloer. Mikken blijft voor Hilde problematisch. Deze keer voor Ine ook omdat het te donker was. Bij het binnenkomen zagen we dat er krantenknipsels lagen maar lezen lukte dus niet. Wegens geen toiletpapier konden we de knipsels nuttig gebruiken om er onze poep mee af te vegen.
En verder hebben we hier nog 5 minuten en krijgen we dit er bijna niet op. Het ga jullie goed! We vertellen de volgende keer wel meer over onze lieve beestjes!
Groetjes!
4 opmerkingen:
Klinkt allemaal machtig en hilarisch. Ik kan me er zo al een beetje iets van voorstellen! Ben blij dat ik de weg naar jullie blogspot gevonden heb om verder jullie avonturen te volgen. Ik ben benieuwd! Dikke kus voor jullie beiden! tot mails of skypes! x
Hilde
Super die website van jullie ik ben alvast een trouwe fan. Ik zag u al snorren met uw uniformke op ulderen brommerke! Blij te lezen dat jullie nog steeds enthousiast zijn en vol energie zitten.
Hou ons daar verder op de hoogte en pas daar op van al da ongedierte en de wc-potten :)
Dada
SARA
Zus,
ik zie het al voor me... LOl
Dikke dikke zoen x
hallo hoe gaat het .
Ik zie dat u al goed aangepast bent . groetjes katrien
Een reactie posten